Jednym z głównych zabytków Heijingu jest Świątynia Konfucjusza, wybudowana w 1617 roku, a odbudowana w 1881. Do dziś przetrwała brama Lingxingmen 棂星门 (inaczej zwana paifangiem Wielkiego Pokoju 太平坊), obudowany kamieniem staw, Sala Dacheng 大成殿, dwie mniejsze sale boczne, Kapliczka Lokalnych Sław 乡贤祠 i Kapliczka Ważnych Urzędników 名臣祠.
O ile główne bramy czy budynki świątyń konfucjańskich w różnych miejscach różnią się w szczegółach, ale w zasadzie wszystkie są do siebie wzajemnie dość podobne, o tyle właśnie te boczne sale i dodatkowe kapliczki są najciekawszą częścią kompleksu świątynnego i spędziłam w nich sporo czasu, dowiadując się wiele o lokalnej historii. Zgodnie z nazwą w kapliczkach sportretowano ludzi pochodzących z Heijingu, którzy wywarli duży wpływ na historię miasteczka, a nawet całego regionu. Z kolei w salach bocznych znalazła się ekspozycja miniaturowych brązowych rzeźb zainspirowanych solną przeszłością miasta.
 |
| solarze piłujący blok solny |
 |
| ...i taszczący wielkie bloki na miejsce skupu |
 |
| warzenie soli |
 |
| wydobywanie solanki |
 |
| Bao Tianjue, jeden z urzędników, który przysłużył się lokalnym wieśniakom, dbając o ich prawa. |
 |
| Oczywiście wiekowe drzewa obwieszone są prośbami o pomyślność podczas egzaminów |
 |
| Tajfuniątko też się w taką zaopatrzyło... |
 |
| ... i ją powiesiło, mając nadzieję, że to coś pomoże. |
 |
| Wewnątrz kompleksu świątynnego spotykali się członkowie partii komunistycznej w czasach, gdy było to nielegalne. |
Świątynia jest ślicznie położona i, choć maleńka, to ze względu na ciekawe ekspozycje zdecydowanie warta zwiedzenia. Niestety, ekspozycje są tylko po chińsku, więc potrzebne jest duże samozaparcie, żeby coś z tego wynieść.
